Blog

Psychoterapia młodzieży. Jak pokonać zaburzenia odżywiania?


Skąd biorą się zaburzenia odżywiania u nastolatków?

Zaburzenia odżywiania są problemem natury psychicznej, mającym wyjątkowo szerokie konsekwencje – oddziałują one bowiem na wszystkie sfery życia człowieka, także na tę fizyczną i mogą doprowadzić do skrajnego wyniszczenia organizmu. Wydaje się, że obecnie żyjemy w społeczeństwie nowoczesnym i świadomym, jednak poziom wiedzy na temat anoreksji czy bulimii wciąż pozostawia wiele do życzenia. A o innych zaburzeniach, takich jak: ortoreksja, kompulsywne objadanie się, Pica czy ARFID niewielu ludzi w ogóle słyszało.

Potrzebujesz pomocy psychologicznej?

Umów wizytę już dziś

Na tę sytuację, spowodowaną brakiem edukacji i generalną tendencją współczesnego człowieka do uciekania od tego, co trudne, nakładają się realia, w których funkcjonują młodzi ludzie. Jest to świat internetu, gdzie influencerzy promują niezdrowe i nierealne kanony piękna – szczupła sylwetka, wystające pośladki, umięśniony brzuch, nieskazitelna cera, perfekcyjny makijaż i do tego wszystkiego… filtr, by wyglądać jeszcze doskonalej. Zagraniczne podróże, markowe ubrania, napój z modnej kawiarni – to tylko niektóre elementy udanego życia kreowanego w nowych mediach. 

A przecież każdy nastolatek chce być kimś i wstawiać właśnie takie zdjęcia na profile społecznościowe. Niestety, to co widzi w lustrze, często odbiega od tego, co króluje na Instagramie.
Presja otoczenia, by być pięknym i zgrabnym, wyrażona w lajkach, komentarzach i udostępnieniach jest tak ogromna, że młody człowiek za wszelką cenę chce osiągnąć idealny stan. Tak naprawdę będąc zagubionym, niepewnym siebie dzieckiem. 

Hasło „Ty grubasie” posłużyło za argument kończący tysiące rozmów nastolatków. A dalej jest już tylko depresja, naprzemienne jedzenie i wymiotowanie czy kompletne odrzucenie posiłków jako źródła wszystkich problemów.


Anoreksja

Anoreksja jest chorobą, w której pacjent, poprzez ograniczanie przyjmowanych kalorii, dąży do jak najmniejszej wagi ciała. Często sprowadza się do całkowitej rezygnacji z jedzenia, bez zwracania uwagi na konsekwencje dla zdrowia. Zaburzony obraz własnej sylwetki, lęk przed przytyciem, stosowanie drakońskich diet, przyjmowanie środków przeczyszczających i moczopędnych to tylko niektóre z niepokojących objawów anoreksji.


Bulimia

Bulimia powoduje, że całe życie osoby chorej zaczyna kręcić się wokół jedzenia. Nie chce ona dopuścić do przytycia, jednak występują u niej epizody niekontrolowanej żarłoczności, w czasie których pochłania ogromne ilości jedzenia. Później przychodzi wstyd, a wraz z nim, w zależności od typu choroby – prowokowanie wymiotów, by pozbyć się spożytych posiłków lub głodówka, dzięki której ilość przyjmowanych kalorii drastycznie spadnie. Chorym na bulimię towarzyszy ogromny stres – nie chcą, by ktoś był świadkiem ich napadów głodu czy, co jeszcze bardziej krępujące, patrzył, jak próbują zwrócić przyjęty pokarm.


Kompulsywne objadanie się

Kompulsywne objadanie się charakteryzuje utrata kontroli nad ilością i jakością przyjmowanego jedzenia oraz problem z przerwaniem tej czynności, mimo uczucia przepełnienia. Chorzy objadają się, aby poradzić sobie z emocjami, nie opanowali bowiem lepszych strategi ich regulowania.


Ortoreksja

Ortoreksja jest obsesją zdrowego jedzenia. Osoby chorujące na nią często są wykluczone społecznie, ponieważ najchętniej spędzają czas same ze sobą, kontrolując jakość i pochodzenie przyjmowanych produktów. Jest to podstępne zaburzenie, w trakcie którego początkowe zdrowe nawyki żywieniowe, takie jak zbilansowana dieta, zmieniają się w patologiczne zachowania. Osoby cierpiące na ortoreksję, eliminując kolejne pokarmy, dążą do nieosiągalnego ideału.


Psychoterapia młodzieży z zaburzeniami odżywiania

Jak można pokonać zaburzenia odżywiania? Przede wszystkim we współpracy ze specjalistami – psychoterapeutą, który prawdopodobnie odegra kluczową rolę w procesie zdrowienia, ale także z dietetykiem i internistą. Tutaj nie ma mowy o szybkim załatwieniu sprawy w jednym gabinecie na pojedynczej wizycie. Jeśli syn czy córka mają objawy chorobowe to, nawet jeśli to okrutnie zabrzmi, wsparcie i miłość rodziców już nie wystarczą. 

Odpowiednio dobrana terapia pozwala znaleźć prawdziwe źródło problemu i rozwiązać go, a potem stopniowo zmieniać obraz danej osoby w jej własnej głowie. Gdy uda się pokonać lęk i poprawić samoocenę, można rozpocząć odbudowywanie właściwych nawyków żywieniowych.


Nie tylko terapia psychologiczna

Co istotne, terapia nie jest formą pracy zarezerwowaną dla osób już dotkniętych danym zaburzeniem. Może być odpowiedzią na codzienne potrzeby wrażliwego nastolatka, którego rodzice nie mają kompetencji albo czasu, by wspólnie przepracowywać bieżące problemy lub walczyć z demonami przeszłości. Jak wiadomo, lepiej zapobiegać niż leczyć, dlatego postarajmy się każdego dnia uczyć młodych ludzi akceptacji swojego ciała. Nie wyśmiewajmy ich aspiracji do bycia idealnymi, lecz tłumaczmy, że to, co widzą w mediach społecznościowych, niekoniecznie jest prawdą. 

Rozmawiajmy o emocjach, uczmy je nazywać i przeżywać – od początku do końca. Nie lekceważmy problemów nastolatków, nawet jeśli z naszego punktu widzenia, ich wielkie dramaty to niewiele znaczące błahostki. W sytuacjach kryzysowych często dużą rolę odgrywa poczucie własnej wartości i sprawczości, dlatego powinniśmy je codziennie budować i wzmacniać. 

Dbajmy o to, by młodzi ludzie szukali miłości najpierw w sobie, a dopiero potem na zewnątrz. Pamiętajmy, że jedzenie może być wyrazem uczuć, a zdrowe nawyki żywieniowe – cennym zasobem w walce o wolne, świadome życie.

Ostatnio na blogu

Potrzebujesz pomocy
psychologicznej?

Umów wizytę