Uzależnienia i współuzależnienia - terapia Warszawa

Uzależnienia to jedne z najbardziej powszechnych zaburzeń psychicznych, które dotykają zarówno młodych, jak i starszych ludzi. Najczęściej występującymi uzależnieniami są uzależnienia od alkoholu, narkotyków, hazardu, czy seksu. Terapia uzależnień może obejmować terapię farmakologiczną i psychologiczną oraz udział w grupach wsparcia i terapiach rodzinnych.

Objawy uzależnienia

Objawy uzależnienia są zróżnicowane i zależą od rodzaju uzależnienia. W przypadku uzależnienia od alkoholu i narkotyków można wyróżnić następujące objawy:

• silne pragnienie spożywania substancji uzależniającej
• trudności w kontroli ilości i częstotliwości spożywania
• pojawienie się tolerancji na substancję, tj. konieczność zwiększenia ilości, aby uzyskać ten sam efekt
• występowanie objawów abstynencji przy próbie odstawienia substancji
• zmniejszenie zainteresowania dotychczasowymi zainteresowaniami i zajęciami

Kto może być osobą współuzależnioną?

Współuzależnienie to nieprawidłowe przystosowanie się do sytuacji, w której bliska osoba jest uzależniona. Osoby współuzależnione to partnerzy, małżonkowie, rodzice, przyjaciele i osoby wychowane w rodzinach z problemem uzależnienia.

Współuzależnienie nie jest chorobą, ale jest poważnym problemem, który powoduje ogromne straty zdrowotne, psychiczne, moralne i finansowe. Osoby współuzależnione doświadczają potrzeby kontroli wszystkich aspektów życia rodzinnego. Osoby współuzależnione po zerwaniu kontaktu z osobą uzależnioną mogą nadal przejawiać zachowania i emocje typowe dla okresu pozostawania w relacji z osobą uzależnioną.

Objawy współuzależnienia

Zachowania i reakcje na uzależnienie bliskiej osoby są bardzo zróżnicowane, ale można wymienić pewne wspólne cechy takich zachowań:

1. Myślenie i decydowanie za osobę uzależnioną – planowanie za nią, usprawiedliwianie jej.
2. Trudności w odróżnieniu własnych myśli i uczuć od myśli i uczuć uzależnionego.
3. Uczucie niepokoju i winny, w przypadku, gdy ktoś obok ma kłopoty – nieumiejętność  towarzyszenia temu bez napięcia.
4. Zachowywanie się tak, jakby stale się za coś przepraszało.
5. Brak własnego zdania, trudności z określeniem własnych potrzeb – przekonanie, że inni wiedzą lepiej co jest  korzystne.
6. Brak czasu dla znajomych i rodziny, zaniedbanie pasji i zainteresowań.
7. Krytykowanie siebie i idealizowanie innych ludzi.
8. Brak satysfakcji z życia – poczucie beznadziejności i bezsilności.

Terapia uzależnień i współuzależnień

Leczenie uzależnień i współuzależnień jest procesem długotrwałym i wymaga zazwyczaj kompleksowego podejścia. W zależności od rodzaju uzależnienia, pacjent może być kierowany na terapię farmakologiczną lub psychologiczną.

Terapia psychologiczna skupia się na zmianie myślenia i zachowań pacjenta oraz na odkrywaniu przyczyn uzależnienia. Wśród najczęściej stosowanych metod terapeutycznych są:

• Terapia poznawczo-behawioralna – polega na zmianie myślenia i zachowań pacjenta poprzez identyfikację negatywnych myśli i wzorców zachowań, które prowadzą do uzależnienia. Skupia się na budowaniu pozytywnych nawyków i umiejętności radzenia sobie z sytuacjami, które prowadzą do spożywania substancji uzależniających.
• Terapia grupowa – polega na udziale w grupach wsparcia, w których pacjenci dzielą się swoimi doświadczeniami i motywują się nawzajem do utrzymywania abstynencji.
• Terapia rodzinna – skupia się na leczeniu relacji rodzinnych, które często są zaburzone w wyniku uzależnienia. Terapia rodzinna pomaga w ujawnianiu i rozwiązywaniu konfliktów, które prowadzą do uzależnienia.